Fonoskopijna identyfikacja mówców stara się odpowiedzieć na jedno z dwu podstawowych pytań:
- Czy osoba A, której głos zarejestrowano na materiale dowodowym jest tożsama z osobą B, której głos utrwalono na materiale porównawczym;
- Czy na wszystkich przedstawionych do badań nagraniach dowodowych zarejestrowany został głos tej samej osoby.
W przypadku pytania pierwszego, konieczny jest pobrany we właściwy sposób materiał głosowy od wskazanych osób (podejrzanych lub oskarżonych). Z tego powodu, pożądanym jest, by materiał ten pobierany był przez biegłego wyspecjalizowanego w tej dziedzinie badań. Nasi biegli posiadają przygotowanie zarówno teoretyczne, jak i empiryczne w tej dziedzinie. Dysponujemy również odpowiednim sprzętem rejestrującym, który pozwala nam wykonywać nagrania w jak najbardziej odpowiedni sposób, w tym także w miejscu wskazanym przez zleceniodawcę.
Przeprowadzane przez nas badania pozostają w zgodzie z metodą językowo-pomiarową, która polega na jednoczesnym badaniu mowy i głosu mówców.
Badanie lingwistyczne sprowadza się do badania idiolektu konkretnego mówcy i porównania go z idiolektem innego mówcy. Jako, że idiolekt jest językiem osobniczym, indywidualnym, wyrosłym na bazie prymarnej akwizycji języka (tutaj szczególnie istotne są właściwości fonetyczne i fonologiczne mowy rodziców dziecka), rozwijanym w kolejnych latach podczas nauki w szkole i podczas kontaktów społecznych, możliwości jego „podrobienia” są nikłe. Dlatego, a także zważywszy na szerokie spectrum tego badania, na tej podstawie, a nawet tylko na tej podstawie, można z bardzo dużym prawdopodobieństwem wnioskować o tożsamości mówcy.
Na podstawie idiolektu można wnioskować również o profilu psychologicznym danego mówcy. Każdorazowo staramy się przedstawić charakterystykę psycholingwistyczną mówcy. Na podstawie języka, sposobu mówienia w danej chwili, staramy się opisać po krótce charakterystykę psychologiczną mówcy.
Badania akustyczne skupiają się wyłącznie na mierzalnych aspektach głosu. Badane są ton krtaniowy (vel podstawowy; najniższy ton dźwięku) oraz przestrzeń samogłoskowa (parametr ten wskazuje, jak są rozmieszczone samogłoski w przestrzeni akustycznej u danego osobnika).
Dla badań identyfikacyjnych niezwykle ważna jest ich komplementarność. Jednakże, jak wskazano powyżej, wykonanie wyłącznie badania lingwistycznego może być wystarczające dla wydania kategorycznej opinii. Natomiast wykonanie wyłącznie badania akustycznego może mieć wartość przynajmniej eliminacyjną, jak choćby pozwolić na kategoryczne określenie płci mówcy, którego głos zarejestrowano na materiale dowodowym.